Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η αριστερά θα καταφέρει να περάσει όλα αυτά τα ανατριχιαστικά που δεν θα κατόρθωνε ποτέ της να επιβάλλει η δεξιά.
Παραδείγματος χάριν το λεγόμενο πλαστικό χρήμα – ή αλλιώς, τις “κάρτες του λαού”
Σύμφωνα με το σχέδιο 666, που επεξεργάστηκαν οι εγχώριοι εντολοδόχοι της Νέας Τάξεως, πολύ σύντομα οι κάρτες θα μπουν στη ζωή μας και στο πορτοφόλι μας. Κι αντί να μετράμε τις δεκαρίτσες για να αγοράσουμε ένα σουβλάκι, θα μετράμε τα ΙΒΑΝ και τα λογιστικά υπόλοιπα στον τραπεζικό μας λογαριασμό, τον οποίο εκτός από εμάς, θα τον γνωρίζουν και θα τον διαχειρίζονται, τραπεζικοί υπάλληλοι, χάκερς, φορομπήχτες, εϋπατζήδες, δεητζήδες, μοσαντζήδες και ότι άλλο ήθελε προκύψει.
Μαζί με τη ζωή μας…
Οι Βουσμάνοι όμως που είναι σοφοί άνθρωποι και αρνούνται κατηγορηματικά να χρησιμοποιήσουν πλαστικό χρήμα στην έρημο Καλαχάρι, συνηθίζουν να λέγουν: “οι μεταξωτές κάρτες, θέλουν και επιδέξιους κώλους”
Διαβάστε λοιπόν να δείτε τι έπαθαν κάποιοι πρόθυμοι ηλίθιοι, που πείστηκαν να χρησιμοποιούν τις μεταξωτές κάρτες τους, για να καταλάβετε τι σας περιμένει…
Αν δεν το έχετε ήδη πληροφορηθεί, να σας το πω εγώ…
Οι έλεγχοι κινήσεως κεφαλαίων [ελληνιστί: κάπιταλ κοντρόλς] που επιβλήθηκαν στους νεοραγιάδες της ψωροκώσταινας, είχαν κι έναν άλλο στόχο, εξόν από το να αποτρέψουν το πόπολο να σηκώσει ότι έχει και δεν έχει από τις τράπεζες.
Την προετοιμασία του εδάφους για την επιβολή της “κάρτας του πολίτη”, που κι αυτή με τη σειρά της θα είναι το προοίμιο για το εκ γενετής τσιπάρισμα όλων των ανθρώπων που θα γεννιούνται στη χώρα-πειραματόζωο της εμπορευματοποιημένης Ευρώπης.
Οι μηχανικοί ελέγχου του νου πιστεύουν και δικαίως, ότι έχουν καταφέρει να ελέγχουν σε τέτοιο βαθμό τις συνειδήσεις των ελληνόφωνων πειραματόζωων, ώστε η συντριπτική πλειοψηφία τους να είναι έτοιμη να δεχτεί οποιαδήποτε φρικαλεότητα απάνου στο πετσί της.
Ήδη εκατομμύρια λωβοτομημένοι άνθρωποι-ποντίκια, αναμένουν με αγωνία πότε θα είναι έτοιμος ο Αλεξιάδης, ώστε να εφοδιαστούν όλοι με κάρτες, και να πηγαίνουν να ψωνίζουν στον Κωτσόβολο, όπως ψωνίζουν οι καλοί Ευρωπαίοι, που τους δείχνουν στην τηλεόραση.
“Με την κάρτα μου και την κυρά μου”, καταπώς έλεγαν παλιά οι αρχοντάνθρωποι της μεγαλοαστικής τάξης.
Και να μην έχετε καμία αμφιβολία, ότι τα παπαγαλάκια και οι εργολάβοι των ψυχών της καθεστωτικής τηλεόρασης, θα τους το περάσουν περίπου ως μόδα.
Θα βάνουν φερειπείν την κ. Μενεγάκη ή κάποιο από τα ζευγάρια του “Μην αρχίζεις τη μουρμούρα” να πηγαίνει στα τζάμπο και να ψωνίζει με την κάρτα.
Αυτοστιγμεί, εκατοντάδες χιλιάδων τηλεθεατές, θα τρέξουν στην πλησιέστερη τράπεζα να βγάνουν κι αυτοί κάρτα, για να πηγαίνουν να αγοράζουν έστω τα σάπια που έχουν απομείνει στους πάγκους των λαϊκατζήδων, γύρω στις τρεις το μεσημέρι.
Και θα ναι και πολύ ευχαριστημένοι, διότι ναι μεν ψώνισαν μισό κιλό ντομάτες, από αυτές που κάμουν μόνο για μπελτέ αλλά το έκαμαν όπως τα τηλεοπτικά τους είδωλα…
Ήδη, κόσμος και κοσμάκης ακολουθώντας την συνεχή προπαγάνδα των ΜΜΕ, πληρώνει μόνο με κάρτα, ενώ οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, στέλνοντας στον εφιάλτη της ανεργίας χιλιάδες ανθρώπων [που όμως κι αυτοί δεν βλεπουν την ωρα να προμηθευτουν τη νεα τους καρτα!]
Tragik…
Ένας από αυτούς λοιπόν που βιάστηκαν να κερδίσουν τον τίτλο του καλού πολίτη, ψωνίζοντας τα πάντα με πλαστικό χρήμα, είναι και ο Μάριος.
Ο Μάριος έχει όπως λέμε “μια καλή δουλειά” στα χέρια του. Είναι ανώτερο στέλεχος σε ναυτιλιακή εταιρεία και κονομάει αρκετά ώστε να μπορεί να συντηρεί την οικογένεια αλλά και ικανοποιεί τις μικρές προσωπικές του απολαύσεις…
Τώρα βέβαια, ο Μάριος έχει πατήσει κιόλας τα πενήντα, ωστόσο εδώ ισχύει το σοφόν: πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι”
Κι ο ανθρωπος έχει ένα χούι, βρε παιδί μου – πως να το κάνουμε; Του αρέσουν τα ξυνά, όπως λέγουν και οι Κοζάκοι στον μακρινό Καύκασο.
Εξόν από τη μόνιμη ερωμένη του, τη Σία [που είναι κι αυτή παντρεμένη] κάμει παιχνίδι και με κάτι ρωσιδάκια της ξεπέτας, που ψωνίζονται στο καφέ του “Σκαθαριού”, για ένα πενηντάρικο το ιεραποστολικό.
Όλες αυτές ο Μάριος τις πηγαίνει στο ξενοδοχείον “Αττική”, το οποίον διαθέτει και δωμάτιο με γιακούζι. Κι επειδή τέλος πάντων ο Μάριος δεν είναι κανένας φτωχομπινές, ψηφίζει ανελλιπώς σύριζα και ομνυει στο όνομα του Γκράμσι. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι από τη πρώτη κιόλας στιγμή που η ροζ συμμορία άρχισε να διαφημίζει τις κάρτες, ο Μάριος σταμάτησε εντελώς να πληρώνει με μετρητά και χρησιμοποιεί παντού και πάντα το πλαστικό χρήμα.
Στο ροζ ξενοδοχείο του λοιπον πληρώνει με κάρτα.
Όπως θα πληρώνετε κι εσείς σε λίγο καιρό, όταν πλέον δεν θα δέχονται μετρητά ούτε οι γαμιστρώνες…
Έλα όμως που η [τρίτη] σύζυγος, είναι καθ’ υπερβολήν ζηλιάρα. Αλλα ενώ τον υποπτεύονταν από την αρχή του γάμου τους, ουδέποτε είχε καταφέρει να βρει τρανταχτές αποδείξεις για τις βρωμιές του, ώστε να του σκάσει μια αγωγή διαζυγίου και να τον ξετινάξει στη διατροφή [υπάρχουν βλέπετε και δύο ανήλικα τέκνα…]
Βλέποντας όμως ότι ο άντρας της πλήρωνε παντού και πάντα με την κάρτα, το θηλυκό μυαλό της γέννησε το σατανικό σχέδιο.
Έβανε έναν ντετέκτιβ, να τον παρακολουθήσει, ο οποίος ήρθε και της τα είπε με το νι και με το σίγμα.
– Και σε ποιο ξενοδοχείο της πάει ο βρυκόλακας;
– Στο Αττική… Γνωστός γαμιστρώνας…
– Ε τώρα θα τον γαμίσω εγώ, τον Ούνο…
Και τον πάει που λέτε η κυρία τον Μάριο στα δικαστήρια, όπου με δικαστική απόφαση ανοίγουνε τον λογαριασμό του και του βγάνουν όλα τα απλυτα στη φόρα.
Τι ροζ ξνοδοχεία, τι δώρα από ακριβά κοσμηματοπωλεία, τι αγορές σε σέξιυ εσώρουχα – μέχρι και όργανα BDSM βρέθηκαν να έχουν αγοραστεί από τον λογαριασμό του.
Για να μην τα πολυλογούμε, του έβγανε μια διατροφή, που ακόμα τον τσούζει…
Άσε που τα’ μαθε και η Σια για τις ρωσίδες κι ο ανθρωπος ξέμεινε κι απο γκομενα
Γι αυτο σας λέω προσέξτε. Διότι οι μεταξωτές κάρτες θέλουν και επιδέξιους κώλους
Κι ερχόμαστε τώρα στην Σόφη.
Η Σόφη και να ήθελε δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει ούτε μισό βίτσιο της. Η γυναίκα είναι άνεργη εδώ και τρία χρόνια.
Πιο πριν είχε κατάστημα ειδών δώρου αλλά της τα έφαγε όλα η εφορία και αναγκάστηκε να το κλείσει. Τώρα επιβιώνει πουλώντας χειροποίητα κοσμηματα σε bazaar και σε κυρίες, που τσιμπάει από το φέησμπουκ…
Για ταμειακές, άδειες άσκησης επαγγέλματος, αποδείξεις και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά, δεν γίνεται λόγος.
Για να πει ένας φουκαράς ότι θα ανοίξει νόμιμη δουλίτσα, έστω και του ποδαριού, χρειάζετα να υποστεί τέτοια γραφειοκρατία και τέτοια έξοδα, που καλύτερα να μην το σκέπτεται.
Άλλωστε που να βρει να πληρώνει 900 ευρώ το δίμηνο στον ΟΑΕΕ, συν φορους, συν ρεύματα, συν τηλέφωνα, συν νερά, συν λογιστές συν… συν… και δεν συμμαζεύεται
Η Σόφη βγάνει βία ένα εξακοσάρι το μηνα. Αμα πει ότι την ξεκονάει νομίμως τη δουλελιά θα χρειάζεται τουλάχιστον ένα χιλιάρικο έξοδα το μήνα [ασχέτως του τι θα εισπράττει]
Δηλαδη και θα της βγαινει ο κωλος στη δουλεια και θα μπαινει και μεσα.
Και να σας πω και κατι ακομα;
Ο μικρομεσαιος επιχειρηματίας δεν εχει καμια ελπιδα να επιβιωσει τηρωντας το γραμμα του νομου. Όταν παραδειγματος χαριν δηλωνεις 12.000 εισοδημα το χρονο και [μονον] η εφορια σου ζηταει τα 8 χιλιαρικα, συνυπολογιζοντας ταμεια και λοιπα εξοδα, απλως τους πληρωνεις και παραπανου, απο οσα βγανεις!
Ναι-ναι και αμα δεν το πιστευετε, κοιτατε γυρω σας να δειτε ποσοι μικροεπαγγελματιες χρωστανε τα μαλλιοκεφαλα τους στο δημοσιο και ποσοι αλλοι απλως κλεινουν…
Πάμε λοιπόν στη Σόφη.
Η Σόφη έχει κι ένα παιδάκι που πρεπει να το ζήσει με τα 600 περίπου εβρόπουλα που βγανει τον μηνα.
Έλα όμως που ο Αλεξιάδης και τα άλλα παιδιά της ροζ συμμορίας, έχουν βανει μπροστά να πιπιλάνε το μυαλο του κοσμακη, για να χρησιμοποιεί το πλαστικό χρήμα.
Οπότε η μια μετα την άλλη οι πελάτισσες της Σόφης αρχίσανε να της ζητάνε το μηχανάκι.
Κι αντε τωρα να τους εξηγησει η Σοφη ποιοα ειναι η θλιβερη πραγματικοτητα για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, που πασχίζουν για το μεροκαματο, κατω απο την αρπαχτικη μυτη του κρατους.
Αλλα τι να καταλαβουν τωρα οι κυριες, που οι περισσοτερες ειναι δημοσιες υπαλληλες [αυτες μόνο εχουν πλεον χρημα για να αγοραζουν κοσμηματα] και που αντιμετωπιζουν τον μικροεπιχειρηματια περιπου ως εγκληματια;
Κι η Σοφη δεν ξερει πια τι να καμει…
Ασε που για την ιδια, κανεις δεν προβλεπει ουτε καν την υπαρξη της. Διοτι τι καρτα να εχει η Δοφη και σε ποιον λογαριασμο, αφου χρωσταει ακομα και στον νεκροθαφτη που ειχε θαψει πριν απονλιγο καιρο τη μανα της:
Ανθρωποι σαν τη Σοφη, σε λιγο καιρο ουτε σουβλακι δεν θα μπορουν αγορασουν…
Ανθρωποι σαν τη Σοφη, σε λιγο καιρο, θα αποτελουν τις παραπλευρες απωλειες στον θαυμαστο καινουριο κοσμο της αριστερας και των διεθνων αφεντικων της…
Η κατάσταση εν ολίγοις αδέρφια μου έχει γίνει κώλος.
Το ελληνόφωνο πόπολο έχει πέσει με τα μούτρα να προμηθεύεται κάρτες, παρά το ότι υπάρχουν ανάμεσα τους χιλιάδες σαν τον Μάριοι και χιλιάδες σαν τη Σόφη.
Κι ουτε δινουν σημασια στο αν η καρτα αποτελει ένα κρυφό μάτι καρφωμένο απάνω σου εφ’ ορου ζωής ή αν η χρηση του πλαστικού χρήματος, σημαίνει τον θάνατο του μικρομεσαίου εμποράκου και συνακολουθα το οριστικο τελος σε εναν τροπο ζωης, πιο ανθρωπινο, πι οικειο, που στηριζονταν στις σχεσεις γειτνιασης και κοινωνικης αλληλεγγυης.
‘Οχι, τίποτε από όλα αυτά δεν τους νοιάζει. Αρκει να φανουν κι αυτοί μοδάτοι, να αποδέιξουν στον εαυτό τους ότι είναι κι αυτοί σαν τους άλλους – σαν τους αστραφτερούς αστέρες που τους δείχνουν στην τηλεόραση.
Το γεγονος ότι η ιδιωτική τους ζωή θα βρίσκεται στο έλεος του κάθε χάκερ, του κάθε φορομπήχτη, του κάθε τραπεζικού, του κάθε πράκτορα, της κάθε κρατικοδίαιτης συμμορίας που θα διαχειριζεται κατά καιρούς την εξουσία, δεν τους περνάει καν απο το μυαλό.
Ποιο μυαλό, δηλαδή;
Αν είχανε νουν αυτά τα θλιβερά ανθρωπάρια, δεν θα ψήφιζαν ΌΧΙ τη Δευτέρα και ΝΑΙ την Τριτη….
Βουρ λοιπον για να προμηθευτειτε τις καρτες που θα παραγει για σας το καθεστώς.
Προσεξτε ομως, γιατι οι μεταξωτες καρτες θελουν και επιδεξιους κωλους.
Κι οταν θα ερθει η ωρα για τον λογαριασμο, θα τον πληρώσετε σε μετρητά, σαν τον Μαριο…
